Gubitak sna ne čini nas samo umornim. To može potkopati naše emocionalno funkcionisanje, smanjiti pozitivno raspoloženje i staviti nas u veći rizik od simptoma anksioznosti, prema studiji koja je sintetizovala više od 50 godina istraživanja o deprivaciji sna i raspoloženju.
„U našem društvu koje je uglavnom lišeno sna, kvantifikacija efekata gubitka sna na emocije je kritična za unapređenje psihološkog zdravlja“, rekla je glavni autor studije dr Cara Palmer sa Državnog univerziteta Montana. „Ova studija predstavlja najsveobuhvatniju sintezu eksperimentalnog istraživanja sna i emocija do sada, i pruža snažne dokaze da periodi produžene budnosti, skraćenog trajanja sna i noćnih buđenja negativno utiču na ljudsko emocionalno funkcionisanje.
Studija je objavljena u časopisu Psihološki bilten.
Palmer i njene kolege, uključujući i vodeći autor Joanne Bover, doktorat sa Univerziteta East Anglia, analizirali su podatke iz 154 studije koje su trajale pet decenija, sa ukupno 5.715 učesnika. U svim tim studijama, istraživači su ometali spavanje učesnika jednu ili više noći.
U nekim eksperimentima, učesnici su bili budni duži period. U drugima im je bilo dozvoljeno da spavaju kraće od uobičajene, a u drugima su ih periodično budili tokom cele noći. Svaka studija je takođe merila najmanje jednu varijablu u vezi sa emocijama nakon manipulacije spavanjem, kao što su raspoloženje učesnika koje su sami prijavili, njihov odgovor na emocionalne stimuluse i mere depresije i simptoma anksioznosti.
Sve u svemu, istraživači su otkrili da su sve tri vrste gubitka sna rezultirale manjim brojem pozitivnih emocija kao što su radost, sreća i zadovoljstvo među učesnicima, kao i povećani simptomi anksioznosti kao što su ubrzan rad srca i povećana zabrinutost.
„Ovo se dešavalo čak i nakon kratkih perioda gubitka sna, kao što je budni sat ili dva kasnije nego obično ili nakon što ste izgubili samo nekoliko sati sna“, rekao je Palmer. „Takođe smo otkrili da gubitak sna povećava simptome anksioznosti i otupljuje uzbuđenje kao odgovor na emocionalne stimuluse.
Nalazi za simptome depresije bili su manji i manje dosledni, kao i oni za negativne emocije kao što su tuga, briga i stres.
Jedno od ograničenja studije je to što su većina učesnika bili mladi odrasli – prosečna starost je bila 23 godine. Buduća istraživanja bi trebalo da obuhvate raznovrsniji starosni uzorak kako bi se bolje razumelo kako nedostatak sna utiče na ljude u različitim godinama, prema istraživačima.
Drugi pravci za buduća istraživanja mogu uključivati ispitivanje efekata višenoćnog gubitka sna, razmatranje individualnih razlika kako bi se otkrilo zašto su neki ljudi ranjiviji od drugih na efekte gubitka sna i ispitivanje efekata gubitka sna u različitim kulturama. , pošto je većina istraživanja u trenutnoj studiji sprovedena u Sjedinjenim Državama i Evropi, navode istraživači.
„Istraživanje je pokazalo da više od 30 odsto odraslih i do 90 odsto tinejdžera ne spava dovoljno“, rekao je Palmer. „Implikacije ovog istraživanja na zdravlje pojedinaca i ljudi su značajne u društvu koje je u velikoj meri lišeno sna. Industrije i sektori skloni gubitku sna, kao što su službenici prve pomoći, piloti i vozači kamiona, trebalo bi da razviju i usvoje politike koje daju prioritet spavanju za ublažavanje posledica rizici za dnevnu funkciju i dobrobit.“
