Značajna pažnja je usmerena na mentalne bolesti kao glavnog faktora koji doprinosi ubistvima u Sjedinjenim Državama. Ozbiljna mentalna bolest pogađa više od 14 miliona Amerikanaca starosti 18 i više godina, a skoro 58 miliona ljudi je prijavilo da ima mentalnu bolest.
U 2021. godini, 47.286 Amerikanaca je umrlo od nasilja iz vatrenog oružja – što je najveći broj ikada – od čega su 46 posto bila ubistva, a 54 posto samoubistva sa vatrenim oružjem.
Istraživači sa Medicinskog koledža Schmidt Univerziteta Florida Atlantik i saradnici upoređivali su smrtne slučajeve od mentalnih bolesti i nasilja od oružja u SAD, Australiji i Ujedinjenom Kraljevstvu i njihove kliničke i javnozdravstvene izazove. Njihovi nalazi su objavljeni na mreži pre štampanja u The American Journal of Medicine.
Rezultati pokazuju da u SAD postoji oko 393 miliona oružja u vlasništvu među opštom populacijom od oko 335 miliona ljudi, ili 1,2 oružja po osobi. U Australiji postoji 3,5 miliona oružja među populacijom od 26,4 miliona ili oko 0,13 oružja po osobi, što je verovatno rezultat novih zakona o oružju usvojenih 2021. U 2022. Ujedinjeno Kraljevstvo je pokrenulo uspešnu kampanju za reformu oružja, koja je uključivala zabranu jurišnog oružja i pištolji.
Nalazi takođe otkrivaju da su u 2019. samoprijave mentalne bolesti bile 15,7 odsto u SAD, 17,6 odsto u Australiji i 13,8 odsto u Velikoj Britaniji.
„SAD doživljavaju više od deset puta veću stopu smrtnosti od nasilja od oružja nego Australija i više od 40 puta veću stopu smrtnosti od Ujedinjenog Kraljevstva“, rekao je Čarls H. Henekens, doktor medicine, dr PH, koautor, First Sir Richard Doll Profesor medicine i viši akademski savetnik na FAU Schmidt College of Medicine. „Poređenja između Australije i Ujedinjenog Kraljevstva pokazuju da mentalne bolesti nisu glavni faktor koji doprinosi rastućim trendovima smrti od nasilja od oružja u SAD.
Istraživači sugerišu da su visoke stope posedovanja oružja i pristupa vatrenom oružju, a ne mentalne bolesti, uverljiva, ali nedokazana objašnjenja. Štaviše, oni smatraju da ako su mentalne bolesti, koje su slične u tri zemlje, igrale glavnu ulogu u ubistvima oružjem, očekivalo bi se da će stope ubistava oružjem biti uporedivo slične. U stvari, stope ubistava oružjem se znatno razlikuju između SAD, Australije i Ujedinjenog Kraljevstva.
„Ljudi sa ozbiljnim mentalnim oboljenjima imaju značajno skraćen životni vek od 15 do 20 procenata, umiru u kasnim 50-im godinama u poređenju sa kasnim 70-im za opštu populaciju. opšta populacija, a mnoga od ovih samoubistava su posledica nasilja vatrenim oružjem“, rekao je Stjuart Goldman, MD, koautor, profesor psihijatrije i osnivač programa emeritus, specijalizacija za psihijatriju, Odsek za kliničke neuronauke, FAU Schmidt College of Medicine. “
Pojedinci sa ozbiljnim mentalnim oboljenjima takođe imaju veći rizik od činjenja smrtonosnog nasilja; međutim, ovi apsolutni rizici su veoma mali i rezultiraju skromnim doprinosom ubistvima u društvu. Čini se da su aktivni, nelečeni simptomi najjači faktor rizika, kao i simptomi zloupotrebe supstanci ili neadekvatni ili odloženi.“
Istraživači su takođe uporedili stope smrtnih slučajeva od oružja u SAD po državama, otkrivajući velike razlike. Smrtni slučajevi u vezi sa oružjem najniži su u Masačusetsu (3,4 na 100.000); Havaji (4,0 na 100.000); Nju Džersi (5,2 na 100.000); Njujork (5,4 na 100.000); i Roud Ajlend (5,6 na 100.000). Masačusets ima najnižu stopu posedovanja oružja i smrtnih slučajeva od nasilja od oružja u zemlji.
Nasuprot tome, najveće stope smrtnih slučajeva od oružja su u Misisipiju (33,9 na 100.000); Luizijana (29,1 na 100.000); Novi Meksiko (27,8 na 100.000); Alabama (26,4 na 100.000) i Vajoming (26,1 na 100.000). Štaviše, razlika u stopi smrtnih slučajeva vezanih za oružje između američkih država je više od šest puta veća od razlike u mentalnim bolestima.
Istraživači smatraju da su pokušaji borbe protiv epidemije američkih ubistava i samoubistava usled nasilja iz oružja bez obraćanja na oružje jednaki pokušajima borbe protiv epidemije smrti od raka pluća usled pušenja bez obraćanja cigaretama.
Koautori studije su Mišel Berglas, studentkinja pre-medicine na Univerzitetu Florida; Dennis G. Maki, MD, Ovid O. Mier, profesor medicine, Medicinski fakultet i javno zdravlje Univerziteta Viskonsin; i Sarah K. Vood, MD, direktor, Harvard Maci Institute, Harvard Medical School, i bivši prodekan, profesor i predsedavajući, Zdravlje žena i dece, FAU Schmidt College of Medicine.
