Naučnici su izdvojili koji protein čini karakteristične grudvice tipa rane demencije za koju ranije nije bio poznat čvrst osumnjičeni.
Ovo otkriće navodno transformiše razumevanje molekularne osnove frontotemporalne demencije (FTD), drugog najčešćeg oblika demencije posle Alchajmerove bolesti, sa simptomima koji se obično pojavljuju ranije: u kasnim 40-im ili 50-im.
Ljudi sa dijagnozom FTD doživljavaju promene ponašanja, ličnosti, jezika i pokreta uzrokovane sporom degeneracijom frontalnog i temporalnog režnja mozga. Problemi sa pamćenjem mogu doći kasnije kako se bolest širi u druge regione mozga.
Ali bez poznavanja pravog sastava zamršenih naslaga proteina koji se vide u nekim od ređih slučajeva FTD-a, istraživači su imali malo na putu da istraže za potencijalne terapije.
„To je retko otkriće novog člana male grupe proteina za koje se zna da se agregiraju u neurodegenerativnim bolestima“, kaže Benjamin Riskeldi-Falcon, molekularni biolog iz MRC Laboratorije za molekularnu biologiju (LMB) u Velikoj Britaniji, koji je vodio studija.
Zgrudvani proteini su ono što ujedinjuje neurodegenerativne bolesti i ono što ih razlikuje.
Kao što se amiloid-beta i tau proteini zapetljaju u Alchajmerovoj bolesti, alfa-sinuklein kod Parkinsonove, SOD1 protein kod amiotrofične lateralne skleroze (ALS) i Hantington, istoimeni protein koji daje ime Hantingtonovoj bolesti, formiraju lepljive kuglice različitih oblika kod bolesti. moždano tkivo.
Različiti podtipovi FTD, koji pokazuju različite simptome, takođe su definisani čvornim nakupinama proteina TDP-43 i tau fibrila, respektivno.
Ali u oko 10 procenata slučajeva FTD, takav protein nije identifikovan. Grudve su bile vidljive, ali niko nije znao od čega su napravljene.
Istraživači su sumnjali na jedan protein koji se zove FUS zbog preklapanja između FTD i ALS, ali nisu pronađene genetske mutacije u FUS-u u slučajevima FTD koje bi sugerisale da je kriv pogrešno savijeni protein.
Da bi bolje pogledali, Riskeldi-Falcon, Stephan Tetter, naučnik za proteine u MRC-LMB, i njihove kolege izvukli su uzorke proteina iz moždanog tkiva četiri pacijenta koji su umrli od FTD-a i donirali svoj mozak istraživanju.
Kada je Tetter snimio uzorke proteina koristeći krio-elektronsku mikroskopiju – tehniku koja bombarduje pojedinačne fleš zamrznute proteine elektronima da bi otkrio njihov oblik – pojavila se jedinstvena struktura.
Tek kada su sekvencionirali te proteine, povezujući gradivne blokove koji svakom proteinu daju oblik, Teter i kolege su shvatili da protein nije FUS; to je bio još jedan protein iz iste porodice proteina pod nazivom TAF15.
„Ovo je neočekivani rezultat jer pre ove studije nije bilo poznato da TAF15 formira amiloidne filamente u neurodegenerativnim bolestima i nije postojala struktura proteina“, kaže Tetter.
Iako ima još mnogo toga da se razume o TAF15, a rezultati ove studije treba da budu potvrđeni na više uzoraka pacijenata, to je dobrodošla vest za 10 procenata ljudi sa ovim neobičnim podtipom FTD.
Ovo otkriće pokreće naučnike na put otkrića koji je započeo pre skoro 40 godina za Alchajmerovu bolest, i pre oko četvrt veka za Parkinsonovu bolest, kada su istraživači otkrili koji proteini su formirali toksične grudve u svakoj bolesti.
Taj put je, međutim, dug i neravan put, pun prepreka i prepreka.
U slučaju Alchajmerove bolesti, niz razočaravajućih kliničkih ispitivanja popraćenih nekim uzbudljivim, ali neizvesnim napretkom, i eksplozivna istraga koja dovodi u pitanje vladajuću teoriju o tome šta uzrokuje bolest, doveli su ovu oblast do kritične tačke.
Još su rani dani za TAF15 i FTD i moraćemo da vidimo kako će se istraživanje odvijati.
