Insertibilni srčani monitori otkrili su veću incidencu atrijalne fibrilacije kod pacijenata sa prethodnim ishemijskim moždanim udarom u periodu od tri godine u odnosu na standardne metode medicinskog praćenja, prema rezultatima objavljenim u JAMA Neurologi, zasnovanim na dugoročnim nalazima od strane Northvestern Medicine vođenog STROKE AF.
Nalazi sugerišu da trenutne metode medicinskog praćenja ne otkrivaju pouzdano i dosledno atrijalnu fibrilaciju kod pacijenata koji se oporavljaju od moždanog udara, kojima će takođe možda biti potrebno dodatno praćenje da bi sprečili ponovni moždani udar, rekao je Richard Bernstein, MD, Ph.D., profesor u Ken and Ruth. Davee Department of Neurologi Odeljenje za moždani udar i vaskularnu neurologiju i glavni autor studije.
Atrijalna fibrilacija, nepravilan i brz otkucaj srca, povećava rizik od ishemijskog moždanog udara kod pacijenata sa drugim faktorima rizika od moždanog udara za pet puta, prema Centrima za kontrolu i prevenciju bolesti. Terapije koje sprečavaju moždani udar, kao što su lekovi protiv zgrušavanja krvi, predstavljaju trenutni standard nege za dugotrajno lečenje. Međutim, neki pacijenti dožive drugi moždani udar iz drugog uzroka od prvog moždanog udara, što naglašava potrebu za dodatnom preventivnom negom.
„Uzrok prvog moždanog udara nije nužno savršen vodič za sprečavanje sledećeg moždanog udara. Zato pokušavamo da rešimo sve rizike za budući moždani udar nakon što je neko imao moždani udar i pokušavamo da minimiziramo njihov ukupan rizik bez obzira na uzrok prvog događaja je bio“, rekao je Bernštajn.
Prethodno ispitivanje koje je vodio Bernstein, studija STROKE AF, otkrilo je da je 12% pacijenata koji su doživjeli ishemijski moždani udar zbog kardiovaskularnih bolesti, posebno aterosklerotične bolesti velikih arterija (LAD) ili okluzivne bolesti malih sudova (SVD), razvilo atrijalnu fibrilaciju preko tokom jedne godine kada se prati umetljivim uređajem za praćenje rada srca, u poređenju sa 1,8% pacijenata koji su primali standardni medicinski nadzor.
Sadašnja studija je imala za cilj da uporedi stope atrijalne fibrilacije kod pacijenata koji su primili umetljivi srčani monitor u poređenju sa pacijentima koji su primali standardno praćenje tokom trogodišnjeg perioda.
Za kliničko ispitivanje, više od 300 pacijenata sa 33 klinička mesta širom SAD je randomizirano da dobiju srčani monitor ili standardni medicinski nadzor. Pacijenti su bili stariji od 60 godina ili između 50 i 59 godina sa najmanje jednim dodatnim faktorom rizika od moždanog udara i koji su imali ishemijski moždani udar pripisan LAD ili SVD u roku od 10 dana pre nego što su dobili kardiomonitor.
Na kraju trogodišnjeg probnog perioda, istraživači su otkrili da je stopa atrijalne fibrilacije bila 22,7% u grupi koja je pratila rad srca i 2,4% u kontrolnoj grupi.
Rezultati sugerišu da bi trebalo uzeti u obzir umetljive srčane monitore za pacijente sa prethodnim ishemijskim moždanim udarom, međutim potrebna su dodatna istraživanja, kaže Bernstein.
„Mislim da bi trebalo da razmotrimo praćenje kod većine pacijenata sa moždanim udarom, ali to ne znači da to treba da uradimo, i moramo da razmišljamo dugo i dobro pre nego što nekako bezumno postupamo u lečenju ovih pacijenata jer postoji potencijal za štetu a korist tek treba da se dokaže“, rekao je Bernštajn.
„Rekao bih da ako imate pacijenta kod koga biste bili skloni da lečite njegovu atrijalnu fibrilaciju, ako ste je pronašli, onda je jedini način da pogledate i budete sigurni da implantirate monitor.“
