Nova studija u Velikoj Britaniji otkrila je značajnu povezanost između poremećaja u ishrani i fizičkog multimorbiditeta, bacajući novo svetlo na zdravstvene rizike sa kojima se suočavaju ljudi sa ovim stanjima.
Istraživanje, koje je predvodio Univerzitet Anglia Ruskin (ARU) u saradnji sa Centrom za biomedicinska istraživanja Univerziteta u Kembridžu, istražuje složen odnos između poremećaja u ishrani, fizičkog zdravlja i drugih pitanja koja mogu uticati na to.
Istraživači su analizirali podatke od 7.403 odrasle osobe u Velikoj Britaniji. Ispitanicima je postavljeno oko 20 fizičkih stanja, uključujući rak, dijabetes, probleme sa očima, migrene, probavne probleme i probleme sa srcem. Uticajni faktori, ili posrednici, koji su smatrani uključivali su zavisnost od alkohola, nesanicu, pušenje, percipirani stres, gojaznost i nedovoljnu telesnu težinu.
Studija je otkrila da ljudi sa mogućim poremećajima u ishrani čine 6,4% ispitanika, a pojedinci u ovoj kohorti 2,11 puta češće prijavljuju fizički multimorbiditet, definisan kao da imaju dva ili više fizičkih zdravstvenih stanja istovremeno.
Poremećaj u ishrani se definiše kao patološki odnos sa hranom koji dovodi do značajnih poremećaja u svakodnevnom životu osobe. Procenjuje se da čak 3,4 miliona ljudi u Velikoj Britaniji ima poremećaj u ishrani.
Anksioznost se pojavila kao vodeći uticajni faktor u odnosu poremećaja u ishrani i fizičkog multimorbiditeta. Nesanica, percipirani stres i depresija su takođe identifikovani kao važni.
Prethodna istraživanja su pokazala da je multimorbiditet povezan sa značajnim opterećenjem zdravstvenih usluga, uključujući troškove tranzicije nege i primarne zdravstvene zaštite, stomatološke zaštite i hospitalizacije. Multimorbiditet pogađa oko 42,4% svetske populacije.
Vodeći autor Lee Smith, profesor javnog zdravlja na Univerzitetu Anglia Ruskin (ARU), rekao je: „Verujemo da je ovo prva studija koja istražuje vezu između simptoma poremećaja u ishrani ili mogućeg poremećaja u ishrani i fizičkog multimorbiditeta, a takođe i prva koja kvantifikovati kako se ova povezanost može objasniti raznim faktorima uticaja.“
„Ovo istraživanje naglašava složenu interakciju između mentalnog i fizičkog zdravlja. Neophodno je prepoznati da poremećaji u ishrani mogu imati dalekosežne posledice, utičući ne samo na emocionalno već i na fizičko zdravlje. Razumevanje uloge potencijalnih posrednika u ovom odnosu je presudno za razvoj efikasnih intervencija“.
Nalazi imaju značajne implikacije na javno zdravlje, naglašavajući potrebu za daljim istraživanjem uzročnosti i osnovnih mehanizama veze između poremećaja u ishrani i fizičkog multimorbiditeta. Dugoročno, ovo istraživanje bi moglo da vodi razvoj strategija za smanjenje multimorbiditeta kod ljudi sa poremećajima u ishrani tako što će se baviti faktorima koji utiču.“
