Prema novom istraživanju objavljenom danas u Cell-u, pacijenti sa dugotrajnim COVID-om – dugotrajnim simptomima poput zamagljivanja mozga, umora ili gubitka pamćenja u mesecima ili godinama nakon COVID-19 – mogu da ispolje smanjenje u cirkulaciji nivoa neurotransmitera serotonina.
Studija, koju su vodili istraživači sa Medicinskog fakulteta Perelman na Univerzitetu u Pensilvaniji, baca novo svetlo na mehanizme kako uporna upala nakon zaraze virusom SARS-CoV-2 može izazvati dugoročne neurološke simptome.
Prema CDC-u, skoro svaki peti odrasli Amerikanac koji je imao COVID-19 doživljava simptome dugog COVID-a. Većina pacijenata se žali na maglu mozga, nemogućnost fokusiranja na zadatke, probleme sa pamćenjem, opšti umor i glavobolje. Mehanizmi koji izazivaju dugotrajni COVID nisu detaljno proučavani, a tretmani koji su široko efikasni u smanjenju ovih dugotrajnih simptoma još nisu razvijeni.
„Mnogi aspekti osnovne biologije koji su u osnovi dugog COVID-a ostali su nejasni. Kao rezultat toga, nedostaju nam efikasni alati za dijagnozu i lečenje bolesti“, rekao je stariji autor, dr Majan Levi, docent mikrobiologije. na Penn Medicine. „Naši nalazi mogu ne samo da pomognu da se razmrse neki od mehanizama koji doprinose dugom COVID-u, već nam takođe pružaju biomarkere koji mogu pomoći kliničarima da dijagnostikuju pacijente i objektivno izmere njihov odgovor na individualne tretmane.
U saradnji između Pennovih odeljenja za mikrobiologiju, patologiju i laboratorijsku medicinu i Klinike za procenu i oporavak posle COVID-a za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju, istraživači su procenili efekte dugog COVID-a u uzorcima krvi i stolice iz različitih kliničkih studija i na modelima malih životinja.
Istraživači su utvrdili da je podskup pacijenata sa dugim COVID-om imao tragove virusa SARS-CoV-2 u uzorcima stolice čak i mesecima nakon akutne infekcije COVID-19, što sugeriše da komponente virusa ostaju u crevima nekih pacijenata dugo nakon infekcija. Otkrili su da ovaj preostali virus, nazvan viralni rezervoar, pokreće imuni sistem da oslobodi proteine koji se bore protiv virusa, nazvane interferoni. Ovi interferoni izazivaju upalu koja smanjuje apsorpciju aminokiseline triptofana u gastrointestinalnom (GI) traktu.
Triptofan je građevinski blok za nekoliko neurotransmitera, uključujući serotonin, koji se prvenstveno proizvodi u GI traktu i prenosi poruke između nervnih ćelija u mozgu i celom telu. On igra ključnu ulogu u regulisanju pamćenja, sna, varenja, zarastanja rana i drugih funkcija koje održavaju homeostazu u telu. Serotonin je takođe važan regulator vagusnog nerva, sistema neurona koji posreduju u komunikaciji između tela i mozga.
Istraživači su otkrili da kada se apsorpcija triptofana smanji usled uporne virusne upale, serotonin se iscrpljuje, što dovodi do poremećene signalizacije vagusnog nerva, što zauzvrat može izazvati nekoliko simptoma povezanih sa dugotrajnim COVID-om, kao što je gubitak pamćenja.
„Kliničari koji leče pacijente sa dugotrajnim COVID-om oslanjaju se na lične izveštaje tih pacijenata kako bi utvrdili da li se njihovi simptomi popravljaju. Sada, naše istraživanje pokazuje da postoje biomarkeri koje možemo da koristimo da uporedimo pacijente sa tretmanima ili kliničkim ispitivanjima koja se bave specifične uzroke njihovih dugih simptoma COVID-a i efikasnije proceniti njihov napredak“, rekla je ko-stara autorka, dr Sara Čeri, profesorka patologije i laboratorijske medicine.
Autori su ovaj uvid napravili korak dalje, da bi utvrdili da li bi dopuna triptofana ili serotonina kod pacijenata koji pokazuju nedostatke mogla da leči duge simptome COVID-a. Oni su pokazali da se nivoi serotonina mogu vratiti, a oštećenje pamćenja preokrenuti, na modelima malih životinja kroz tretman prekursorima serotonina ili selektivnim inhibitorima ponovnog preuzimanja serotonina (SSRI).
„Postojali su neki dokazi koji sugerišu da bi SSRI mogli biti efikasni u sprečavanju dugotrajnog COVID-a, a naše istraživanje sada predstavlja priliku za buduće studije da odaberu specifične pacijente za ispitivanje koji pokazuju osiromašeni serotonin i da budu u stanju da izmere odgovor na lečenje, “, rekao je ko-stariji autor, Benjamin Abramoff, MD, MS, direktor Klinike za procjenu i oporavak nakon COVID-a i docent za kliničku fizikalnu medicinu.
Štaviše, otkrivanje kako virusna infekcija utiče na apsorpciju triptofana predstavlja više mogućnosti za dodatna istraživanja drugih procesa na koje triptofan utiče. Dok se ova studija fokusirala na serotonin, triptofan je građevinski blok za mnoge druge važne metabolite, poput niacina, koji pomaže telu da pretvori hranu u energiju, i melatonina, hormona koji reguliše cirkadijalne ritmove i san.
„Dugi COVID varira od pacijenta do pacijenta i ne razumemo u potpunosti šta uzrokuje razlike u simptomima“, rekao je ko-stariji autor, dr Christoph Thaiss, docent mikrobiologije. „Naša studija pruža jedinstvenu priliku za dalja istraživanja kako bi se utvrdilo na koliko osoba sa dugim COVID-om utiče put koji povezuje virusnu perzistenciju, nedostatak serotonina i disfunkciju vagusnog nerva i da otkrije dodatne ciljeve za lečenje različitih simptoma koje pacijenti doživljavaju.“
Istražite dalje
