Parodontitis, preovlađujući globalni zdravstveni problem, rezultira postepenim uništavanjem tkiva koje podržavaju zube i često se pogoršava uslovima oksidativnog stresa i bakterijskim promenama. Trenutne metodologije lečenja uključuju mehanički debridman, antiinflamatorne lekove i regenerativnu hirurgiju.
Istraživači su sproveli detaljna ispitivanja ćelijskih interakcija sa metforminom, istražujući njegovu ulogu u odnosu na HMGB1 tokom progresije parodontitisa. Primećeno je da metformin može inhibirati oksidativni stres i aktivirati autofagiju putem AMPK/mTOR puta. Eksperimentalni parodontitis je indukovan na mišjem modelu, a utvrđeno je da metformin slabi resorpciju alveolarne kosti, što je glavni znak bolesti.
Značajno otkriće iz ove studije je da metformin ne samo da smanjuje oksidativni stres u ćelijama parodontalnog ligamenta, već takođe aktivira autofagiju, proces uklanjanja i recikliranja ćelijskog otpada, putem AMPK/mTOR puta. Pokazalo se da ovaj put inhibira oksidativni stres posredovan HMGB1 u parodontalnim tkivima.
Studija zaključuje da metformin može ublažiti oštećenje parodontalnog tkiva kroz svoje antiinflamatorne efekte, koji uključuju smanjenje ekspresije i translokacije HMGB1, ključnog proinflamatornog faktora. Ovi rezultati su u skladu sa prethodnim studijama koje pokazuju sposobnost metformina u smanjenju oksidativnog stresa. Istraživanje je objavljeno u časopisu Genes & Diseases.
Ključna uloga HMGB1 u izazivanju oksidativnog stresa u parodontalnim ćelijama daje dodatnu verodostojnost da je ovaj protein potencijalna meta za parodontalnu intervenciju. Ovo otvara obećavajući put za buduća istraživanja i razvoj lekova usmerenih na HMGB1.
„Iako naša studija predstavlja ubedljive dokaze o zaštitnoj ulozi metformina kod parodontitisa, potrebna su dalja istraživanja“, naveo je istraživački tim. „Optimisti smo da će naši nalazi utrti put za sveobuhvatnije studije o odnosu između metformina i HMGB1 kod parodontitisa, što će na kraju dovesti do efikasnijih opcija lečenja.“
Potencijalna uloga metformina u liječenju parodontitisa mogla bi biti transformativna, posebno za pacijente koji pate i od dijabetesa i od parodontitisa. Rezultati studije daju nadu za pristupačnu, dobro podnošljivu i lako dostupnu terapijsku opciju, zasnovanu na poznatim antidijabetičkim efektima metformina. Ovo je u skladu sa širim medicinskim ciljem razvoja ciljanih tretmana koji upravljaju simptomima bolesti, a istovremeno se bave njenim osnovnim uzrokom.
