Interdisciplinarni tim kliničara i naučnika objavio je konsenzus dokument koji preporučuje odgovarajuće kvantitativne tehnike snimanja za lečenje stenoze koronarne arterije i aterosklerozu i planiranje procedura. Rad je objavljen u Nature Reviews Cardiology.
Kvantitativno snimanje je postalo sve važnije za dijagnozu koronarne arterijske bolesti (CAD) u poslednjih pet godina. To je zato što nove kvantitativne tehnike mogu otkriti sužene koronarne arterije (stenoze koronarnih arterija) i aterosklerozu, koje igraju glavnu ulogu kod pacijenata sa koronarnom bolešću.
Važno je pravilno dijagnostikovati i precizno proceniti težinu stenoze koronarne arterije ili obim aterosklerotskog opterećenja za izbor odgovarajućih mera terapije i s tim u vezi dalji tok bolesti. Međutim, složenost i raznolikost različitih kvantitativnih modaliteta snimanja, kao što su kompjuterska tomografija (CT), magnetna rezonanca (MRI), invazivna koronarna angiografija (ICA), intravaskularni ultrazvuk (IVUS) i optička koherentna tomografija (OCT), zahtevaju sveobuhvatan klinički konsenzus.
Stručnjaci iz brojnih disciplina, uključujući radiologiju, kardiologiju i kardiohirurgiju, kao i inženjerstvo i računarstvo, sada su detaljno uporedili trenutni status različitih kvantitativnih metoda snimanja za stenozu koronarne arterije i aterosklerozu u konsenzusnom dokumentu, procenjujući potencijal svaki metod.
Prema autorima, klinički konsenzus je jasno naveo dve stvari. Prvo, neinvazivnu CT treba smatrati poželjnim metodom kod pacijenata sa srednjom verovatnoćom CAD da bi se isključili ili potvrdili suženi ili okludirani srčani sudovi (opstruktivne stenoze). CT omogućava procenu depozita u koronarnim arterijama u smislu veličine, sastava, lokacije i povezanog rizika od budućeg kardiovaskularnog oboljenja.
Drugo, za pacijente sa akutnim simptomima ili sa velikom verovatnoćom CAD, prednost treba koristiti invazivnim metodama kao što je ICA, uključujući moguće dodavanje IVUS-a i OCT-a.
Pored toga, MRI takođe može olakšati vizualizaciju koronarnih plakova i poslužiti kao opcija bez zračenja za neinvazivnu koronarografiju u iskusnim centrima. Pozitronska emisiona tomografija (PET) ima najveći potencijal za kvantifikaciju upale u koronarnom plaku.
Iako autori smatraju da je ICA referentni standard za procenu stenoze, metoda ne dozvoljava karakterizaciju koronarnih plakova. Za plakove sa visokim rizikom od rupture, IVUS i OCT se smatraju glavnim invazivnim modalitetima snimanja za identifikaciju.
Prof. dr Marc Devei, poslednji autor studije očekuje da će publikacija promeniti kliničku praksu, „Ovaj rad pruža interdisciplinarni klinički konsenzus zasnovan na podacima zasnovanim na dokazima. To je sažeti rezime i jasno prikazuje trenutno znanje o svakom kvantitativnom kardiovaskularnom imidžingu. Kliničarima se na taj način može pomoći u odabiru najprikladnije metode na osnovu specifičnog kliničkog okruženja, individualnih karakteristika pacijenta i dostupnosti svake procedure.“
Upoređeno je ukupno sedam metoda: kompjuterizovana tomografija (CT), magnetna rezonanca (MRI), pozitronska emisiona tomografija (PET), jednofotonska emisiona kompjuterska tomografija (SPECT), invazivna koronarna angiografija (ICA), intravaskularni ultrazvuk (IVUS), i optička koherentna tomografija (OCT).
Prednost kvantitativnog snimanja u odnosu na konvencionalnu dijagnostiku, koja samo vizuelno prikazuje dobijene slike, je dodatno dobijanje biofizičkih parametara. Ovo dovodi do objektivnije dijagnoze i omogućava procenu toka terapije. U biomedicinskim istraživanjima i kliničkoj dijagnostici kvantitativno snimanje tako omogućava da se utvrde promene u specifičnim tkivima tela.
