Tumori dojke azijskih, crnih i belih žena imaju veoma različite ćelijske, mikrobne i genomske karakteristike koje bi potencijalno mogle da se koriste za personalizaciju nege ili predviđanje progresije bolesti, prema novom istraživanju istraživača iz Centra za rak Džon Hopkins Kimel.
Potencijalni rasno-specifični mikrobni biomarkeri raka dojke koje su identifikovali istraživači su u korelaciji sa genima uključenim u agresivnost tumora, rast krvnih sudova, migraciju tumorskih ćelija i metastaze, i puteve raka GLI1 i Notch. Opis rada objavljen je na mreži 26. januara u časopisu npj Breast Cancer.
„Faktori koji utiču na rasne disparitete u raku dojke su multifaktorski i mogu uključivati socioekonomski status, pristup primarnoj zaštiti, blagovremene preporuke i zdravlje i ishranu“, kaže viši autor studije Dipali Šarma, dr., profesor onkologije na Džon Hopkins. Medicinski fakultet Univerziteta i Džon Fetting fond za istraživača prevencije raka dojke.
„Međutim, važno je identifikovati dodatne modifikatore za ove razlike. Naša studija pokazuje da mikrobiom i imunološko mikrookruženje tumora dojke takođe značajno variraju među ženama različitih etničkih grupa i potencijalno se mogu koristiti kao biomarkeri za predviđanje progresije bolesti ili odgovora na lečenje.“
Šarma i kolege su ispitali genomske i metagenomske podatke iz kohorte The Cancer Genome Atlas, koja je uključivala 1.018 pacijenata sa rakom dojke kategorizovanih u azijske (65 pacijenata), crne (257 pacijenata) i bele (696 pacijenata) grupe putem samoprijavljivanja. Oni su koristili veb-bazirani alat pod nazivom kCell da analiziraju specifične 64-ćelijske potpise tumora dojke među pacijentima, otkrivši da 11 tipova ćelija pokazuje veoma različite, statistički značajne varijacije među rasama.
Ćelijske razlike su bile najizraženije između tumora crnih i belih žena, dok su tumori azijskih i crnkinji pokazali najmanje definitivne razlike u odnosu na druge.
Istraživači su takođe primetili veći udeo ćelija glatkih mišića među tumorima azijskih žena u poređenju sa onima iz crnkinje. Adipociti (ćelije koje čine masno tkivo) su pokazale najmanje akumulacije u tumorima azijskih žena, ali znatno veći udeo u tumorima belkica.
Udeo hematopoetskih matičnih ćelija – ćelija koje stvaraju sve ćelije krvi i imuniteta – bio je značajno niži kod tumora azijskih žena u poređenju sa onima od belih žena, dok su MEP i Th1 ćelije bile značajno veće kod tumora azijskih žena. Interferon gama, supstanca važna za imunitet protiv infekcija, bila je veća kod tumora azijskih žena, dok je CKSCL9, supstanca koja igra ulogu u imunološkoj aktivaciji, bila prekomerno izražena kod tumora crnkinja.
Zajedno, promene u mikrookruženju tumora uočene u tumorima crnih žena mogu podržati agresivnu progresiju tumora.
U studijama koje su analizirale sastav bakterijske zajednice među ovim tumorima, istraživači su otkrili da se mikrobi tumora dojke kod azijskih žena nisu značajno razlikovali ni od crnih ni od belih žena. Međutim, kompozicije mikroba u tumorima dojke kod crnih i belih žena bile su značajno različite jedna od druge. Mikrobni biomarkeri Acinetobacter, Citrobacter, Enterobacter, Staphilococcus, Paracoccus i Akkermansia bili su različito zastupljeni u tumorima dojke kod crnkinji u poređenju sa onima kod belkinja, dok su Actinomices i Veillonella bili u izobilju u tumorima dojke kod belkinja u poređenju sa crnkinjama. Pseudomonas i Methilobacter bili su među mikrobnim biomarkerima prepoznatim od azijskih žena.
Višestruki putevi i procesi su takođe različito izraženi kod tumora iz tri rasne grupe. Na primer, nekoliko puteva kancera je značajno povećano u tumorima crnih žena, uključujući mTOR signalizaciju, signalizaciju kalcijuma, Notch i VNT. ABC transporteri, za koje se zna da su odgovorni za razvoj otpornosti na hemoterapiju kod karcinoma dojke, takođe su povećani kod tumora crnkinje.
Gledajući profile ekspresije gena, istraživači su pronašli 394 različito izražena gena između tumora azijskih žena u odnosu na crnke. Nekih 381 se razlikovalo između crnkinje u odnosu na bele žene, a 127 se razlikovalo između azijskih žena u odnosu na bele žene.
Konačno, istraživači su tražili korelacije između gena i mikrobnih biomarkera, otkrivši da je gen GLI1 bio u pozitivnoj korelaciji sa vrstom bakterija zvanom Terrabakter u tumorima azijskih i crnkinja. Ovi rezultati ukazuju na moguću ulogu mikroba u razvoju krvnih sudova tumora i stoga zahtevaju dalje istraživanje, kaže prvi autor dr Sheetal Parida, naučni saradnik na Odeljenju za onkologiju na Medicinskom fakultetu Univerziteta Džons Hopkins.
Grupa planira da potvrdi svoje nalaze u većoj kohorti. Oni takođe žele da utvrde kako mikrobi u tumorima dojke utiču na progresiju bolesti, što bi moglo biti putem izlučenih metabolita, kaže Šarma, i da razviju biomarkere zasnovane na mikrobima: „Studija utire put za dalja istraživanja dok pokušavamo da bolje razumemo celu ovu mrežu mehanički“.
Bele žene imaju najveći životni rizik od incidencije raka dojke (13%), u poređenju sa američkim Indijancima i domorocima Aljaske (8%), azijskim i pacifičkim ostrvljanima (11%), crnkinjama (12%) i latinoameričkim (11%) ženama. Međutim, rizik od raka dojke kod crnih žena mlađih od 45 godina je 40% veći u poređenju sa njihovim belkinjama iste starosti, navodi se u radu.
