Plan ishrane sa više kalorija nije više uznemirujući za hospitalizovane tinejdžere i mlade odrasle osobe sa anoreksijom od plana sa nižim kalorijama, pokazala je nova studija koju su vodili istraživači UC San Francisco.
Nova otkrića podržavaju studiju istih istraživača iz 2021. koja je pokazala da je plan sa većim kalorijama siguran i smanjeno vreme hospitalizacije. Ipak, mnogi kliničari su se odupirali usvajanju plana više kalorija iz zabrinutosti da bi to moglo izazvati psihičku štetu pacijentima, koji su veoma osetljivi na unos hrane i debljanje, rekla je dr Erin Akkurso, prvi autor studije i UCSF vanredni profesor psihijatrije.
„Nadam se da će ovi podaci uveriti zajednicu da je višekalorično ponovno hranjenje prihvatljivo i podložno za pacijente i kliničare, pored toga što je superiorno u odnosu na režime sa nižim kalorijama u smislu kliničkih ishoda“, rekao je Accurso. „Pacijenti i kliničari podjednako bi imali koristi od kraćeg vremena hospitalizacije koje vidimo kod ovog režima sa više kalorija.
Ovo je prvo randomizovano ispitivanje koje direktno upoređuje dva plana sa pogledom na psihološke ishode, dodala je ona. Nalazi se pojavljuju u Međunarodnom časopisu za poremećaje u ishrani 15. marta 2023.
Nekoliko profesionalnih društava, uključujući Američku psihijatrijsku asocijaciju i Društvo za zdravlje i medicinu adolescenata, podržavaju režim više kalorija, primetila je dr Andrea K. Garber, RD, profesor pedijatrije UCSF-a i viši autor studije.
„Iz razgovora sa kolegama, međutim, znamo da neki od programa koje sprovode kao ‘višekalorični režimi’ počinju sa manje kalorija nego što je preporučeno, zbog uporne zabrinutosti zbog psiholoških efekata,“ rekao je Garber.
Studija je obuhvatila 111 pacijenata uzrasta od 12 do 24 godine sa anoreksijom nervozom ili atipičnom anoreksijom nervozom – onih koji imaju simptome anoreksije, ali nemaju manju težinu – sa dve lokacije u oblasti San Franciska. Prosečna starost je bila 16, a 90% pacijenata su bile žene.
Pacijenti su nasumično raspoređeni u planove ishrane sa više kalorija (2.000 kilokalorija [kcal] dnevno, povećavano za 200 kcal svaki dan dok se ne postignu ciljevi u pogledu kalorija) ili planove ishrane sa nižim kalorijama (1.400 kcal dnevno, povećavajući se za 200 kcal svaki drugi dan dok se ne ispune ciljevi kalorija).
Istraživači su zamolili podgrupu od 45 pacijenata da procene svoj stres pre, tokom i posle obroka, kao i njihovo svakodnevno raspoloženje tokom hospitalizacije; takođe su merili koliko hrane pacijenti ostavljaju na poslužavnikima za obrok. Pre randomizacije, istraživači su pitali sve pacijente da li preferiraju plan ishrane sa većom ili nižom kalorijom, a nakon tretmana su pitali koji plan su pacijenti verovali da su primili, da vide da li njihova percepcija i preferencije utiču na iskustvo lečenja.
Obe grupe su odbijale istu količinu hrane i imale su sličan nivo uznemirenosti tokom obroka i ukupno negativno raspoloženje tokom hospitalizacije. Pacijenti u grupi sa više kalorija su se brže stabilizovali. U proseku su proveli četiri dana manje u bolnici, u proseku osam dana u poređenju sa 12 dana za pacijente u grupi sa nižim kalorijama. Rezultati su bili isti za pacijente sa anoreksijom i atipičnom anoreksijom nervozom.
Prilikom otpuštanja, većina pacijenata je verovala da su bili u grupi sa većim kalorijama bez obzira u kojoj su grupi bili; većina je pre tretmana izjavila da više voli da bude u grupi sa nižim kalorijama.
„Ovo pokazuje da će pacijenti sa anoreksijom i atipičnom anoreksijom biti pod stresom zbog jela tokom bolničkog lečenja, ali neće biti pod stresom ako dobiju više kalorijsku ishranu“, rekao je Accurso. „Anksioznost tokom obroka bila je umerena — zapravo niža nego što smo očekivali — i deo lečenja pomaže pacijentima da nauče da tolerišu svoju anksioznost kako bi mogli da nastave da napreduju nakon otpuštanja.
U obe grupe, pacijenti koji su primali više kcal po obroku u odnosu na sopstvenu telesnu težinu imali su nešto više problema sa lečenjem. Istraživači slede ovaj nalaz u novoj studiji koja ima za cilj da skroji planove ishrane na osnovu individualne težine i drugih faktora.
