Apelacioni sud u Beogradu, nakon održane sednice veća, 5. decembra 2022. godine doneo je presudu kojom je, usvajanjem žalbe Višeg javnog tužioca u Beogradu, preinačio prvostepenu presudu, u pogledu odluke o kazni, i okrivljenog Gorana Papića za izvršenje krivičnog dela trgovina uticajem iz člana 366, stav 3 KZ osudio na kaznu zatvora u trajanju od dve godine. U preostalom, nepreinačenom, delu prvostepena presuda je potvrđena, navodi se na sajtu Apelacionog suda.
Kako se navodi na sajtu , po nalaženju Apelacionog suda, u delu odluke o krivičnoj sankciji, prvostepeni sud je pravilno od olakšavajućih okolnosti na strani okrivljenog cenio lične i porodične prilike, dok je od otežavajućih okolnosti pravilno imao u vidu jačinu zaštićenog dobra, odnosno težinu posledice, tačnije iako je zaštićeni objekat u konkretnom slučaju službena dužnost, posredno se posledica manifestuje na ugrožavanje bezbednosti društva i građana jer je okrivljeni krivično delo izvršio kao zamenik načelnika službe policije koja je formirana i kojoj je cilj borba protiv organizovanog kriminala, i da je on upravo u tom svojstvu činio pogodnost licu koje je nesumnjivo za policiju još tada pripadalo organizovanom kriminalnom miljeu, te time kao drugopozicionirano službeno lice u hijerarhiji navedene službe, činio upravo suprotno onome što je cilj i svrha organizovanja i rada Službe za borbu protiv organizovanog kriminala.
Međutim, navodi se, po oceni Apelacionog suda, osnovano se izjavljenom žalbom Višeg javnog tužioca u Beogradu, utvrđenim olakšavajućim okolnostima dao preveliki značaj u odnosu na težinu društvene opasnosti krivičnog dela i jačinu zaštićenog dobra, pa je Apelacioni sud preinačio presudu u tom delu i okrivljenog osudio na kaznu zatvora u trajanju od dve godine nalazeći da je ista srazmerna težini i stepenu krivice okrivljenog kao i da je nužna, ali i dovoljna za postizanje svrhe kažnjavanja.
Podsetimo, okrivljeni Goran Papić je, kako se navodi na sajtu Apelacionog suda, „oglašen krivim što je 15. aprila 2020. godine, u Beogradu – GO Čukarica, kao zamenik načelnika Službe za borbu protiv organizovanog kriminala, koristeći svoj pretpostavljeni uticaj, zbog poznate činjenice da je bio lični prijatelj tadašnjeg ministra unutrašnjih poslova u Vladi Republike Srbije – Nebojše Stefanovića, posredovao kod Milenka Munižabe, u to vreme, načelnika Uprave kriminalističke policije Policijske uprave za grad Beograd, da se izvrši službena radnja koja se ne bi smela izvršiti i to da se Marku Miljkoviću vrati blindirano putničko motorno vozilo marke „BMV“, model 760 LI, koje je istog dana od njega oduzeto od strane ovlašćenog službenog lica PU za grad Beograd, radi veštačenja i vršenja ostalih provera na vozilu, kojom prilikom je od Miljkovića oduzeto i ovlašćenje za upravljanje i raspolaganje istim, izdato na imena Marka Miljkovića i Veljka Belivuka“.
